برای دوستان خوبم که سراغ این وبلاگ و شعرها را می‌گیرند




شعرها زیاد شده بودند و ویرایش آنها در وبلاگ از من وقت زیادی می‌گرفت
نمی‌توانستم خودم را راضی کنم و آنها را بدون ویرایش در این وبلاگ رها کنم
چاره‌ای نداشتم به‌جز حذف کردنشان و همچنین صرف نظر کردن از یادداشت‌های شما دوستان عزیزم
فقط چند شعر را باقی گذاشتم تا دوستانی که به این وبلاگ سر می‌زنند با خواندشان از من یاد کنند
من از راهنمایی‌ها و ابراز محبت‌های شما دوستان عزیزم بهره‌های بسیار بردم
امیدوارم که به زودی و به شیوه‌ای دیگر بازهم از خوانش شما بهره‌مند شوم
یادداشت‌های شما از طریق این وبلاگ همچنان به دست من می‌رسد

دوست شما
علیرضا
90/6/1

۴ نظر:

مریم گفت...

...سلام خیلی حیف شد..با خواندن شعرهاتون یه حس عجیبی داشتم که تا حالا تجربه اش نکرده بودم...اما حالا دیگه نمیتونم...چرا دیگه نمینویسید..نکنید این کارها رو با ما ...

فرزانه گفت...

علیرضای عزیز،حیف شد!!

وحید گفت...

با سلام و عرض ادب
دوست خوبم از خوندن مطالب شیرین و دلنواز شما بسیار لذت بردم و از بارگاه خداوند متعال برای شما آرزوی بهترین ها را دارم
شما هم اگر وقت کردید به وبلاگ بنده سری بزنید اگر خوشتون اومد و پسندیدید از وبلاگتون یک لینک هم تو وبلاگ بنده بزارید
با کمال تشکر ساقی
http://www.morgegafas.blogfa.com

فرن گفت...

علیرضای عزیزم
یادت هست گفتی:آنقدر هرشب بمیر
تا یک‌روز زندگی کنی"
جاودانه به یادم می ماندو همیشه دلتنگ نوشته های گرمت می شوم
در پناه حق باشی و سلامت